Ściśle mówiąc, „whisky” można nazwać tylko mocnym napojem alkoholowym wytwarzanym przez destylację przy użyciu określonej technologii z całkowicie określonych rodzajów. Niemniej jednak popularność whisky wśród napojów alkoholowych zawsze powoduje, że kusi ją, aby uzyskać jej analog przy użyciu „domowych technologii”.
W końcu czym jest „whisky” w oryginale? Tylko bimber na bazie pszenicy lub surowców kukurydzianych, czyli dobrze znanych w naszym regionie. Subtelności dotyczą jedynie szczegółów fermentacji i obróbki końcowej produktu destylacji. Tak więc w domu można zrobić whisky i można wymienić najlepsze takie przepisy, najważniejsze jest przestrzeganie niezbędnych proporcji.
10. Szkocka whisky single malt
Podobnie jak termin „koniak”, marka „single malt Scotch whisky” jest prawnie chroniona przez państwo. Niemniej jednak możemy powtórzyć oryginalną technologię - i, mówiąc ściśle, nie będzie to „szkocka whisky”, napój może okazać się jeszcze lepszy niż oryginał.
Kluczowa cecha technologii single malt whisky: fermentowany jest tylko słód jęczmienny. Niedozwolone jest stosowanie pełnego ziarna lub słodu pszenicznego. Aby zachować oryginalny „szkocki” smak, destylację przeprowadza się dwukrotnie - ale w umiarkowanym stopniu, podczas gdy znaczna część olejków eterycznych pozostałych po fermentacji, które określają specyficzny smak napoju, jest sublimowana.
Na proces starzenia ma również duży wpływ na smak szkockiej whisky. Alkohol destylowany dojrzewa w dębowych beczkach. Częścią technologii jest to, że beczki są szczerze brudne. Wcześniej były w nich przechowywane inne napoje alkoholowe, a wstępne czyszczenie pojemników odbywa się za pomocą torfu.
Wszystko to determinuje kompleks smaku i aromatycznych właściwości takiego szkockiego bimberu. Napój o tej „jakości” jest obciążony olejami fuzlowymi. Możesz wziąć to tylko stopniowo i tylko w poszukiwaniu określonych doznań.
9. Irlandzka whisky
W przeciwieństwie do Szkocji tradycja produkcji irlandzkiej whisky jest bardziej złożona. Nie tylko formalny wymóg „tylko jednego gatunku jęczmienia”, irlandzcy producenci whisky aktywnie wykorzystują mieszanki słodu z różnych upraw.
Destylacja jest również głębsza - z konieczności potrójna i nic więcej. Dużą uwagę przywiązuje się do jakości wody. Na środku bagna nie ma już studni - woda jest wyłącznie źródlana lub ze strumieni górskich.
Rodzaj „zielonej whisky” obejmuje nie tylko mieszankę słodu różnych odmian. Zielony, nie kiełkujący jęczmień bierze również udział w fermentacji surowców. Wszystkie te cechy nadają irlandzkiej whisky niepowtarzalny smak i aromat o bardzo wysokiej jakości alkoholu.
8. Amerykańska whisky żytnia
Już sama nazwa „whisky żytnia” zdecydowanie wskazuje, że słód żytni jest głównym produktem biorącym udział w fermentacji. Zgodnie z zasadami formalnymi powinna ona stanowić co najmniej połowę całkowitej masy brzeczki.
Whisky żytnia była znana nie mniej niż jęczmień w Europie. Jednak to w Ameryce Północnej jej produkcja stała się istotną częścią rynku napojów spirytusowych. Wynika to z faktu, że jęczmień nie jest kulturą tradycyjną dla Ameryki. W tym samym czasie whisky kukurydziana stała się nudna dla koneserów, a mistrzowie postanowili „znaleźć nowy smak”.
Amerykańska whisky żytnia jest raczej surowym rodzajem produktu destylacji. Jego smak jest ostry, zauważalna jest zawartość olejów fuzlowych. Koneserzy lubią niezwykły smak - ale dla niecodziennej osoby może się to wydawać „bzdurnym bimberem”, co częściowo odpowiada prawdzie.
7. Whisky z bimberu cukrowego
Jeśli jest mocno zrozumiałe, że każda „whisky” to w zasadzie tylko bimber małego miasteczka, podniesiony do rangi „narodowego skarbu”, całkiem możliwe jest zajęcie się dostosowaniem przepisów do lokalnych realiów. Biorąc pod uwagę, że w Rosji najbardziej rozpowszechniony w historii typ bimbru - wyrzucony z produktu bezpośredniej fermentacji roztworu rafinowanego cukru - przyjmujemy go za podstawę.
Główna, podstawowa różnica między każdą whisky - obowiązkowe narażenie produktu destylacji w dębowym zbiorniku. Takie pojemniki nie są tutaj bardzo powszechne. Fani mogą zamówić mistrzowi produkcję dębowych beczek.
A jeszcze łatwiej skontaktować się ze specjalistycznymi sklepami. Teraz takie beczki są masowo wytwarzane specjalnie dla miłośników domowej destylacji, byłyby pieniądze do kupienia. Tak więc otrzymujemy prawdziwą whisky z bimberu cukrowego.
6. Whisky z wódki z sherry
Rodzaj napoju można uzyskać, próbując mieszać wysokiej jakości odmiany wódki z innymi, bardziej aromatycznymi rodzajami napojów alkoholowych. W szczególności mieszanka wódki z sherry ma ciekawy smak i aromat.
Nie jest to do końca whisky według ścisłej definicji tego terminu. Sherry to wzmocnione wino z bardzo specyficznej odmiany winogron. Jeśli jednak zwiększysz jego stopień jeszcze bardziej i poddasz go dodatkowemu starzeniu w dębowym pojemniku, otrzymasz produkt, który przypomina najlepsze odmiany irlandzkiej zielonej whisky.
5. Whisky na korze dębu
Doszliśmy więc do sedna: jeśli wytrzymasz jakikolwiek mocny napój alkoholowy w dębowym pojemniku, to można go nazwać „koniakiem” lub „whisky” (do woli i nastroju). Ale co, jeśli nie ma sposobu na uzyskanie prawdziwej dębowej beczki?
Jest sposób. Na korze dębu możesz nalegać na napój w dowolnym pojemniku, nawet szklanym. Wynik będzie niewiele różnić się od oryginału. Ponadto, biorąc pod uwagę fakt, że kora zawiera więcej żywic i garbników niż drewno, czas ekspozycji można skrócić.
4. Słód destylowany whisky
Bimber, który został przygotowany na słodzie z destylacją, po starzeniu w dębowym pojemniku będzie pod każdym względem prawdziwą whisky. W naszym regionie nie ma zwyczaju fermentacji słodu, chociaż historycznie był to pierwszy napój alkoholowy, jaki powstał.
Faktem jest, że na początkowym etapie kiełkowania skrobia w ziarnie jest przekształcana w cukier. To cukier jest pokarmem dla drożdży, podczas gdy cukier rafinowany w samej Szkocji był historycznie rzadki.
Interesujące jest zdziwienie fermentacją słodu, ponieważ produkt destylacji będzie miał bardzo specyficzny aromat. W każdym razie interesujące i pouczające jest porównanie go ze smakiem „klasycznego” bimberu z cukru.
3. Whisky na blokach dębowych
Jednym z rodzajów wyrafinowania napojów alkoholowych jest nacisk na bloki dębowe. Zasada jest taka sama, jak w przypadku kory kory dębowej. Ale produkt jest bardziej czysty, z niższą zawartością oleju i bardziej subtelnym, szlachetnym aromatem.
Nalegając bimber lub wódkę na dębowe kostki, możesz eksperymentować z pieczeniem. Nie trzeba wydzielać kawałków dębu na węgiel - wystarczy, że drewno zmieni kolor, a napój zacznie nabierać lekkiego aromatu dymu.
2. Whisky z suszonymi owocami na chipsach dębowych
Jeśli nalegasz na bimber na wiórkach dębowych z suszonymi owocami, możesz osiągnąć ciekawy efekt - w rezultacie powstaje produkt, który konkuruje smakiem i aromatem z najlepszymi whisky vintage.
Dzięki tej metodzie wióry nie muszą być spalane. Wszystkie niezbędne odcienie smaku i aromatu przynoszą suszone owoce. Klasykiem jest nalewka na mieszance wiórków dębowych i suszonych śliwek. Ciekawe niuanse mogą przynieść suszone morele. Nawet mieszanka chipsów dębowych i suszonych jabłek pozwala zamienić zwykłą wódkę w całkowicie niesamowity napój.
1. Whisky ze słodem i jęczmieniem
Ten rodzaj bimberu całkowicie powtarza technologię irlandzkiej whisky, uważanej za model. Mus fermentacyjny jest wykonywany ze słodu i całego jęczmienia. Dalej jest klasyczna destylacja dwóch. Złożony charakter brzeczki prowadzi do tego, że bimber ma szczególny aromat ze złożonymi odcieniami smaku.
Ostateczna ekspozycja może być przeprowadzona ściśle według technologii w dębowym pojemniku. Dzięki produktowi destylacji możesz ograniczyć się do wlewania do pojemnika dębowych belek lub dużych wiórów. Wytrzymać - im dłużej, tym lepiej, o ile jest wystarczająca wola i chęć otrzymania ekskluzywnego drinka w domu.